زندگاني حضرت امام علي بن الحسين (ع)
نام شريفشان علي و مشهورترين لقب و كنية آن حضرت به ترتيب، زين العابدين و
ابوالحسن است.
پدر بزرگوارشان حضرت سيدالشهدا حسين بن علي بن ابيطالب (ع) و مادر والاتبارشان جناب
شهربانو دختر يزدگرد سوم شاهنشاه ايران مي باشد.
درباره اين بانوي جليله القدر كه شايستگي همسري حضرت سيدالشهدا و مادري حضرت علي بن
الحسين عليه السلام را داشته است روايات مختلفي ذكر شده از جمله در اصول كافي از
حضرت امام باقر عليه السلام روايت است كه در زمان عمربن خطاب اين بانوي با عظمت را
با خواهرش شاه زنان جزو اسيران ايران وارد مسجد مدينه نمودند عمر به آن مخدره نظر
كرد و آن بانوي با عصمت روي مباركش را گرفت و به زبان فارسي گفت: «اف بي روج بادا
هرمز» يعني: روز هرمز سياه باد كه دخترانش اين طور اسير شده اند.
عمر چون زبان فارسي نمي دانست عصباني شد و گفت مرا دشنام مي دهي؟ و خواست به آن
بانوي با حيا توهين كند و آن مخدره را اذيت و آزار نمايد.
حضرت اميرالمؤمنين در آن مجلس بود و چون سوء قصد عمر را به آن بانو مشاهده كرد جهت
دفاع از مظلوم فرمود: اي عمر تو حق نداري اين دختر را اذيت و آزار كني او هم به تو
دشنام نمي دهد و از خاندان بزرگواري و شرافت است و پيغمبر اكرم فرموده است:
اَكرِمُوا كَريمَ كُلِّ قَومٍ.
يعني: محترمين هر قومي را گرامي داريد.
بنابراين او را آزاد گذاريد تا يكي از جوانان اسلام را به همسري برگزيند. جناب
شهربانو برخاست و دست برشانه بهترين و شريفترين جوانان، حضرت سيدالشهدا گذاشت.
حضرت اميرالمؤمنين به حضرت سيدالشهدا فرمود: بشارت باد تو را، كه بهترين و شريفترين
مردم و اهل زمين از اين بانو و براي تو متولد خواهد شد پس حضرت علي بن الحسين
سيدالساجدين از اين بانوي گرامي به وجود آمد و به همين جهت آن بزرگوار را اِبنُ
الخَيرَتَين (يعني كسي كه از دو طرف شرافت دارد) گويند.
تولد: بنا به قول مشهور ولادت با سعادت آن بزرگوار روز يكشنبه يازدهم ماه جمادي
الاول سال 38 هجري مي باشد.
و
بنا به قول صحيح جناب شهربانو پس از تولد حضرت زين العابدين در همان مرض نفاس دنيا
را وداع گفت، و احتمال بودن آن بانو در كربلا در روز عاشورا ضعيف است.
وفات: بنا به مشهور حضرت زين العابدين در روز شنبه بيست و پنجم ماه محرم سال 95
هجري رحلت فرمودند.
سن شريف آن بزرگوار در موقع وفات در حدود 57 سال و در روز عاشورا و موقع شهادت حضرت
سيدالشهدا تقريباً 23 سال و مدت امامتش 34 سال بود.
مدفن: آن حضرت را پس از وفات در مدينة منوره و در قبرستان بقيع و در جوار مدفن عم
بزرگوارش حضرت امام مجتبي (ع) دفن نمودند. حضرت امام زين العابدين، امام چهارم
شيعيان و پس از پدر بزرگوارش حضرت امام حسين حائز رتبه والاي امامت مي باشد.
كتاب صحيفه سجاديه كه به اُخت القرآن معروف است گنجينه اي از سخنان گهربار و دعاها
و مناجات هاي آن بزرگوار مي باشد و پس از قرآن و نهج البلاغه پرارزش ترين و متين
ترين كتابهاي مذهبي روي زمين است.
اين بزرگوار را به حكم وليد بن عبدالملك بن مروان بن حكم لعنهم الله در مدينه مسموم
نمودند بنابراين حضرت سجاد هم مانند پدران بزرگوارش مسموم و شهيد گرديد.
حضرت امام سجاد (ع) يازده پسر و چهار دختر داشت كه امام همام حضرت امام محمد باقر
بزرگترين فرزندان آن حضرت مي باشد. |